Isang araw, sabihin nating mga
ala una ng tanghali, sabado, kung saan tirik na tirik ang haring araw.
Mainit at maalinsangan. Nanlalagkit sa pawis, nangangamoy sa maasim na pawis.
Napagpasyahan ni Bebang na maligo na muna.
Pero bago yun, bumili mo na siya kina Aling Charo ng Safeguard,
Palmolive, Creamsilk at Colgate.
“Grabe ang init talaga” parang sirang plakang paulit-ulit niyang
binibigkas. Animoy isang orasyon na tumatawag sa mga diyos ng hangin at tubig.
Iniimbitahan ang kalikasan na umiyak ng sangkaterbang luha para madiligan ang
naghihinaglong lupa.
Kinuha niya ang kanyang Hello Kitty
design na tuwalya at pumasok na sa kanilang banyo. Excited ang kanyang katawang
damhin ang ginhawang maihahatid ng tubig sakanya pansamantala. Binuksan na niya
ang faucet kasi wala naman silang shower. Hinihintay na mapuno ang timba
na siyang pinaglagyan dati ng tinapay. Napuno ang timba at pinatay ang gripo.
Dahil sa mahika na taglay ng mahiwagang CR at tubig sa timba. Hindi
muna siya naligo. Nilaro-laro muna niya ang tubig na animoy may mga sirena at
isda na lumalangoy sa timba. Ang tabo ang siyang nagsisilbing swimming pool ng
kanyang toothbrush na magliligtas sa malulunod na mga taong nagmula sa kanyang
malikot na kathang-isip.
Natapos ang limang minuto. Maliligo na talaga siya. Kinuha ang tabo,
sinalok sa timba, pinuno at handang ibuhos sa kanyang katawan. Isa. Dalawa.
Tatlo. Tumigil ang tabo sa ere. Hindi siya makagalaw. Hindi niya alam ang
gagawin sa agaw eksenang insekto na lumilipad sa apat na sulok sa kanilang CR.
Nabitawan niya ang tabo.
Tumayo at bigla siyang lumabas.
Nagsisigaw siya.
“Siyet!”
“Fak”
“Tungnu”
“Ipis, Oh my G!”
“Ipiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiis”
Sa kakatakbo niya. Nakarating siya sa kanilang sala. Tatlong pares na
mga mata ang gulat na nakatitig sa kanya. Doon lang ulit pumasok sa kanyang
pag-iisip na tanging “panty” lang ang kanyang suot.
Sa kasamaang palad, dito na nga nag-mula ang ideya at inspirasyon ng kweto at panahon ng mga
ipis ng feeling butterfly.